Luisteren is leven

Boven de preek heb ik gezet: Luisteren is leven

Sta je wel eens onderaan de trap te roepen: aan tafel!
Je hebt wat lekkers klaargemaakt, en nu is het tijd om samen te komen,
er samen van te genieten, aan te vallen,
en tijd voor ontmoeting, gesprek.

Nouja, als we op de bank zitten te eten,
met een aflevering van een huis vol, of heel holland bakt,
dan hebben we natuurlijk meer aandacht voor de tv dan voor elkaar,
of voor het eten.

Aandacht is best wel een dingetje in deze wereld.
Volgens mij is er vandaag veel meer dat om je aandacht vragen kan.
Was het vroeger vooral de brieven die op de mat vielen,
of de vaste telefoon in de gang die overging,
tegenwoordig zitten er vele notificaties in je broekzak of horloge.
Reclames vragen je aandacht, gewenst of ongewenst,
spamfilters ten spijt.
Iedereen wil dat je hun mail leest,
dat jouw appje is gezien, met blauwe vinkjes en al,
jouw snap wordt beantwoord.
Telemarketeers bellen of het nu uitkomt of niet.
… Iedereen wil je aandacht.

En in die wereld groeien we op.
En maar zo leer je, dat je moet roepen, om er te mogen zijn.
Alsof je leven ervan afhangt.
Wat is het belangrijk aandacht te hebben, open te staan.
Wat is het heerlijk als er iemand is die naar je luisteren wil.
Als je niet ondersneeuwt, overstemt raakt in alles wat wel roept.
Het kleine raakt zo snel overschreeuwt.
Soms moet je echt roepen om aandacht. – Joehoe! hoor je me?

Wat Jesaja hier doet is ook zo iets.
Hij probeert door de ruis van de wereld door te dringen.
Door de ellende van het volk.
Israël zit dan in een ver land.
Overleven in Babylon, niet thuis, veel goden, hard werken,
de druk van massa die wil dat je meedoet
met alle religieuze en economische druk.
Jesaja vraagt dan:
Maar waarom zou je geld geven, aan wat je niet verzadigen kan?
Waarom doe je eigenlijk mee met die rat–race? Is dit leven?

Later pakt ook Jezus de uitnodiging van Jesaja over.
Met diezelfde roep, uitnodiging:
“Kom naar mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan,
dan zal ik jullie rust geven. “ Mt.11:28
Of op een ander moment:
“Laat wie dorst heeft bij mij komen en drinken!” Joh.07:37
Hoor je Jezus roepen? Kom!
Maar dan moet je wel luisteren …

Wat Jezus je aanbiedt is gratis.
Niet omdat het goedkoop is: leven, geluk.
In tegendeel, het koste hem alles.
Maar in zijn liefde wil hij het je zo graag geven.
“Kom, koop voedsel zonder geld, koop wijn en melk zonder betaling.”
In ballingschap klinken daar de ingrediënten van het beloofde land.
En de uitnodiging: kom toch terug bij mij, dan ben je thuis …

Het is nodig dat we deze gulle uitnodiging van God horen.
En die mooie beelden van eten en drinken,
dat zijn niet maar de lokkertjes van de schreeuwende reclame,
nee, het is van levensbelang.
Als ik een mooie aanbieding mis, nou jammer dan.
Maar als ik de woorden van God mis,
dan ben ik niet thuis, dat kost m’n leven.
Jesaja zegt hier als het ware: Luisteren is Leven!

Aan tafel is er bij ons genoeg afleiding,
een goed gesprek lukt echt niet altijd,
als we net een leuke serie kijken.
Praten gaat niet als de ander op zn telefoon zit.
Dan is er geen aandacht, geen contact. – Dat er vaak ruis is,
daar zullen we het dit jaar vast nog vaak genoeg over hebben.
Maar voor nu, haal dit uit deze tekst:

God wil je aandacht. Dat je oplet. Dat je erbij bent.
Dat is omdat hij zo mega van je houdt.
Omdat hij je zo graag serveert,
een koel glas op een warme zomderdag,
een mooie wijn in de avond op het terras,
of lekker traditioneel melk; wordt je groot en sterk van.
Het is broodnodig, en tegelijk ook van zeer goede kwaliteit.
Om van te genieten.

Het is de zorgzaamheid van God. Die je zo graag geeft.
Maar dan ben jij bediend, en dan zie je naast je aan tafel,
nog iemand, ook die is geserveerd door Gods liefde.
Ook die leeft van Jezus als het levende brood.
Je buurman en buurvrouw hebben net zo goed als jij,
kruimels genade nodig. Luisteren, is Leven.

Maar samen luisteren, is samen leven.
En dan pas aan tafel, met aandacht voor elkaar, leef je op.
Wordt je recht gedaan. Mag je er zijn.
Maar bedank je ook de kok: God heeft me goed gedaan.
Hij zorgt voor me. Hij geeft voldoening.
Jesaja noemt dat “aangesteld als getuige.”

Maar als ook je tafelgenoot daarvan getuigt,
dan zie je mensen echt samenkomen.
Omwille van de Heer, komen die andere volken samen.
Iedereen wil aan die mooie tafel zitten.
De hele wereld wil een graantje meepikken van Gods gulle genade.
En dat is precies waarvoor hij gedekt heeft.

Dus kom: Leer luisteren. Het woord van God spreekt wel,
en breekt met zijn gulheid ook wel door onze ruis.
Leer luisteren naar God en naar elkaar.
Luister, en leef. Amen