Beloften

Gemeente waar Jezus zoveel van houdt.

Beloften … Dat is spannend he?
Want je kunt wel grote woorden hebben,
maar als je het niet waarmaakt, jammer hoor …

Nu is er weer een regering gevallen.
Er wordt naar elkaar gewezen voor de schuld.
Dat kinderachtige geschreeuw en geruzie.
En dan hebben ze nog niet eens de bromance gehad
die Trump en Elon hadden. Nouja.
Gaat er weer een boel belooft worden,
en als ik eerlijk ben verwacht ik daar niet zo gek veel van …
Want de verkiezingstaal zal hier weer beginnen.
Je eigen achterban pleasen, beloften doen.
Maar je kunt wel grote woorden hebben,
als je het niet waarmaakt, als je de kans had …

Maar voordat we nu naar andere wijzen …
Lukt het jou en mij om beloften te houden.
Iemand die je lief is, je partner, je kind: Ik zal er altijd voor je zijn?
poeh, ik heb niet altijd onverdeelde aandacht.
Ik zal altijd voor je zorgen?

Beloften zijn spannende dingen. Kwetsbaar. Breekbaar.
Want woorden kun je niet vastpakken,
en soms maken we ze niet waar.

Nu heeft God belooft dat hij zijn Geest geeft.
We kijken naar deze woorden van Petrus:
“Want voor u geldt deze belofte, evenals voor uw kinderen,
en voor allen die ver weg zijn en die de Heer onze God tot zich zal roepen.”
God belooft zijn Geest.
Zien je dat? Daar wil ik het vanmorgen over hebben.

Wat is dat eigenlijk, als God zijn Geest geeft?
Als je in de geest van iemand handelt,
dan doe je zoals diegene zou hebben gedaan.
Zodat het past bij zijn of haar gedachten, of stijl.
Een jaar of 20 terug was het de geest van Pim.
Die is inmiddels misschien wel een beetje verwaait.
Zo gaat dat ook, hè, met vage dingen als ‘de geest van’.
Een geest, een sfeer, iemands karakter, kun je niet vasthouden …

Is dat ook zo bij de Geest van God?
We vinden Pinksteren daarom soms een lastig feest.
Als je viert dat Jezus is geboren, ja, daar hebben we een beeld bij.
Een kindje, lief. Dat wil je in je armen nemen.
Als we vertellen hoe Jezus op aarde rondliep,
de handen op kinderen legde, laat de kleintjes bij me komen,
ja, daar hebben we gevoel bij. Warm. Aai over je bol.
Als het verhaal gaat dat Jezus moest lijden.
Als hij oneerlijk wordt veroordeelt, gemarteld wordt,
maar op een wonderlijke manier,
alle ellende van de wereld op zich neemt,
zich laat doden, maar met hem, ook alle kwaad wegdoet,
ja, daar kun je gevoel bij hebben. Medelijden, bewondering.
Maar de Geest? Die is ingewikkelder.

De beelden die de bijbel gebruik zijn ook niet vast te pakken.
Wind. Vuur. Water. Het stroomt, maar je kan het niet indammen.
Maar dat is ook precies wat er bedoelt wordt.
God kunnen we niet beperken, niet indammen, niet vastpakken,
niet kanaliseren.
Wel kunnen we alles wat stroomt gebruiken om met die energie,
iets goeds en iets moois te doen.

Pinksteren is eigenlijk het feest wat er voor zorgt,
dat het verhaal van God, het verhaal wordt van jou en mij en … .
Bij de doop zagen we daar iets van: Een mensenleven wordt in Jezus gestopt.
Daarmee slaat Jezus helemaal zijn armen om je heen, en nu ben je veilig.
Alles wat hij doet, doet hij voor jou,
alles wat hij heeft, is voor jou.
En de doop laat dat zien, door water.
Je wordt als het ware in Jezus ondergedompeld, gedunkt.

Bij Pinksteren gebeurt dat eigenlijk op een bepaalde manier,
met de hele wereld. Als God een mega–ballon vol met water is,
dan wordt die met Pinksteren lek geprikt.
En de hele aarde wordt doorweekt. God overspoelt ons.
Hemel en aarde zijn vol van zijn glorie.
Dat kunnen we niet indammen of beperken of tegenhouden.
Want Hij wil zijn overstelpende liefde, hij wil zichzelf, aan je kwijt.
Hij wil dat het tot je doordringt.

Joel profeteerde dat al: Joel 3:1
“Ik zal mijn geest uitgieten over al wat leeft,
jullie zonen en dochters zullen profeteren,
oude mensen zullen dromen dromen, jongeren zullen visioenen zien,
zelfs over slaven en slavinnen zal ik in die tijd mijn Geest uitgieten.”
En ook Jesaja, wat we eerder lazen, zegt dat,
en let er op dat weer heel inclusief is, voor oud en jong,
en weer zit het vol met beeldtaal van water.
“Ik zal water uitgieten op dorstige grond, waterstromen over het droge land.
ik zal mijn geest uitgieten over je nazaten, en mijn zegen over je telgen.”
Nazaten, telgen, kinderen.

En dan komen de woorden van Petrus die we lazen in beeld.
“Want voor u geldt deze belofte, evenals voor uw kinderen,
en voor allen die ver weg zijn en die de Heer onze God tot zich zal roepen.”
De bijbel heeft het vaak over mensen in het algemeen.
Maar hier heb ik echt het idee dat het echt over jou en mij gaat.
Petrus had toen luisteraars tegenover zich, mensen toen,
maar hij dacht toen aan hun kinderen, en daar de kinderen van,
en al die generaties nog verder weg.
Want voor hun gold die belofte, evenals voor uw kinderen,
maar ook voor allen die ver weg zijn en die de Heer zal roepen.
Dan ben jij en ik. Voor Petrus was dat heel ver weg,
maar ook jij en ik zijn door God geroepen.
Kom maar. Hier mag je zijn. Ik wil je God zijn.

En bij Pinksteren hoort ook, dat het voor iedereen is.
De Geest is uitgestort op alles wat leeft.
God discrimineert niet. Zijn goedheid is niet alleen voor de brave lui,
Gods liefde is niet alleen voor de 18–plussers,
en Gods gaven zijn niet alleen voor de afgestudeerden.
Je hoeft niet volwassen te zijn,
om in de Geest van God, goede en mooie dingen te kunnen doen.
Maar de Geest wordt uitgegoten over alles wat leeft.
Over iedereen. Jong en oud.

Sterker nog, juist bij kinderen zie je sneller dat pure, echte geloof.
Is er nog dat vertrouwen in de mensheid.
Als je een kind ziet delen, dan is dat vaak echte liefde.
Ik weet heel goed, kinderen kunnen ook prima gemeen zijn,
op hun strepen staan, of voor hun eigen rechten opkomen,
tot het claimerige toe.
Maar dat is de geest van de mensen, dat is waar wij hen mee besmetten.
En dat weten we nou wel …
Maar zie je echte liefde, betrokkenheid, iets attents,
dan zie je de Geest van God!

Het is belangrijk om aan te wijzen waar je Gods Geest in werking ziet.
Wijs het vooral bij elkaar aan.
Als er iets van liefde, iets van schoonheid,
iets van goedheid en waarheid zichtbaar is.
God doet wat hij belooft, en hij wil het je geven.
Laat het elkaar maar zien, dat hij doet wat hij belooft.

Je zag het toen, die eerste pinksterdag ook.
De Geest wordt uitgestort,
En waar het hart vol van is stroomt de mond van over.
De leerlingen beginnen in elke taal te vertellen hoe tof God is.
Dat is de Geest van God.
En in de geest van God, in zijn stijl, zoeken ze elkaar op.
Delen met elkaar de maaltijd, lief en leed, kortom: het leven.
Mensen zijn niet langer solisten, enkelingen, doe–het–zelvers,
maar samen staan we sterk, we zijn een familie.
We hebben oog voor elkaar, steken de handen voor elkaar uit de mouwen.

Wat ook de Geest van God is,
is dat je elkaar helpt om beter te worden.
En dat kan lastig zijn, als iemand je de waarheid zegt.
Liever bepalen we het zelf wel.
Maar als het komt van iemand die je vertrouwt,
als je weet dat het goed bedoelt is, in liefde, dan kun je het hebben.
En dat is hoe je Petrus’ woorden moet zien:
Hij heeft in zijn preek best een stevig oordeel.
En doet een dringend beroep op mensen:
Gast, weet je wel dat we Jezus nodig hebben? Laat je redden.
Want als je leeft in de geest van mensen, het recht van de sterkste,
ja dat weten we nou wel, dat brengt niet zoveel goeds.
Maar dan die Geest van God die is uitgegoten!
Heb je niet dorst naar meer van die goedheid, meer van dat zuivere,
van die mooie pure liefde? Kijk naar je kinderen.
Zoveel liefde en zorgzaamheid als ze in je wakker–roepen?
Petrus zegt tegen de mensen, dat de wereld gered moet worden.
En ze komen tot inkeer. Shit, je hebt gelijk man.
En dan wijst Petrus naar de doop.
Het moment van de reset, van opnieuw beginnen,
van nieuwe kracht krijgen voor een leven in liefde.
Want dat is wat God belooft: de heilige geest.
Voor hen, voor kinderen, toen en vandaag.

Wat Petrus hier doet is iets wat je ook in Jesaja ziet.
“Ik zal water uitgieten op dorstig land, waterstromen over het droge land.”
Dat water dat wordt uitgegoten, het land zit daar ook echt op te wachten.
Er zit een soort dorst naar Gods goedheid,
maar dat betekent dus ook dat je onder ogen ziet,
als het droog is, als er barsten in de klei zitten, er geen leven groeit.
Dat is de wereld, zonder water, zonder Geest.
En dat is eigenlijk waar we super naar verlangen.
Is er iets anders wat je die voldoening geeft?
Is er iets in de wereld, wat je tot je recht laat komen,
is er iemand met de power van God, zo loyaal als God?
met zoveel liefde als hij?
Is er iemand die dat verlangen kan vervullen?
En heel droogjes zegt Jesaja dan: “Ik ken er geen.”

Hoe tof is het dan, dat met Pinksteren, die Geest
zo massaal wordt uitgegoten. Gods kracht, Gods liefde, ja God zelf,
is vanaf nu beschikbaar, voor de hele schepping.

Als je dat hebt gezien; er is nog 1 mooie eigenschap van Geest.
Paulus zegt ergens dat de Heilige Geest ervoor zorgt
dat we God Abba, dat is Vader gaan noemen.

Als God zijn liefde als een grote waterballon over de wereld uitstort,
dan ontdekken we hoe droog we daarvoor eigenlijk stonden.
Opeens zien we hoe we verlangden naar God.
Opeens zien we onder ogen,
dat ons leven droog en vruchteloos was, zonder Hem.
Maar dan zie je ook zijn onvoorwaardelijke liefde. Zijn zorg.

Dat hij alles maakte, dat hij de wereld koestert.
Wat wij voelen voor onze kinderen: onvoorwaardelijke liefde,
zorgzaamheid, bescherming,
en een soort van heilige woede als ze je geliefde onrecht aandoen,
dat is nou precies wat God voelt voor ons mensen.
Hij is onze Vader.
Hij voelt de behoefte om ons te beschermen, verzorgen.
Je mag altijd bij hem komen, je kunt altijd op hem aan.
Meer nog dan onze vaders, of wij als vaders kunnen waarmaken,
hij heeft oprechte aandacht.
Want je bent belangrijk voor hem.

Dat is de liefde van God.
En de uitstorting van de Geest is als het ware een plens over je hoofd,
waardoor het kwartje opeens valt.
Alsof je het opeens kunt zien en horen en zeggen:
‘t is inderdaad zo!
God is mijn vader. Beter nog dan ik me kan voorstellen.

Elke keer als het vertrouwen doorsijpelt,
elke keer als er liefde doordringt,
is dat het werk van Gods Geest.
Elke keer als mensen elkaar liefhebben,
is dat het bewijs dat God doet wat hij belooft.
Dat zijn goede geest de energie levert,
om goed te doen, om lief te hebben, om te vertrouwen.

Kijk dus om je heen, waar je de Geest ziet uitgestort,
want God heeft gedaan wat hij heeft belooft.
Maar leef dan ook in de Geest van God.
Want ook voor jou is die belofte.

Amen