Waarom vier je feest?

Je moet feestvieren!
Misschien is het wel een van de leukste regels, die je kan bedenken:
Je moet feestvieren!
Mooi toch, als je verplicht naar een leuk feestje moet?
Dat is dan niet echt moeten, maar gewoon leuk.
Mozes zegt tegen de mensen, dat ze een feest moeten vieren.
Hij vertelt ze ook hoe de party moet zijn.
Dat maakt het ook een beetje bijzonder.
Want het is wel een beetje een ander feest, dan je eigen.

Wij zijn lekker met cupcakes begonnen.
De eerste keer dat ze dit feest moesten vieren kon dat niet.
God zei: je moet snel brood bakken.
Er is geen tijd om gist erin te doen,
geen tijd voor gebakken lucht,
we doen het zonder, en dan krijg je een soort platte crackers.
Matzes, heten die.
Maar toen ik afgelopen dinsdag met een catechisatiegroep,
in voorbereiding op deze dienst het hierover had,
zei iemand dat Matzes maar een beetje droog en vies waren.
Ik vind ze wel lekker, en we gaan ze als je wil zo meteen ook proeven.
God zegt ook dat ze de 1e keer een lammetje moesten slachten.
Dat ze met een bosje takken het bloed
op de rand van de deur moesten smeren. Best een raar feestje …

De eerste keer dat het volk moest eten,
toen waren ze nog slaaf in Egypte. Niet tof.
Maar God zou ze helpen.
Want dat is wat God doet.
Hij haalt je uit je ellende. Tilt je uit de shit,
Maakt je los waar je aan vast zat.
Dat is wat God wil.

Vroeger in Egypte, toen het volk slaaf was,
kwam God, stuurde Mozes, en hij hielp zijn volk er door heen,
hielp het volk uit de ellende.
God rekende af met de vijanden, met de slavernij,
met het erge harde werk, en gemene bazen.

Vandaag wil God je bevrijden, niet van een ander land,
maar wel van leven waarbij iets verkeerds de baas over je is.
Als jij slaaf bent van het geld,
wil je God je vrij maken en hij zegt: ik zal wel voor je zorgen,
ik geef je alles wat nodig is.
Als je slaaf bent van macht en slimmigheidjes,
omdat je denkt dat mensen anders over je heen lopen,
zegt God, ik wil je vrijmaken, je hoeft niet bang te zijn.
En als het nodig is, neem ik het voor je op.
Als je vertrouwt op je eigen spierballen,
of misschien wel slaaf wordt van topfitte gezondheid, je uiterlijk,
zegt God: laat mij je kracht zijn, ik geef het leven.
Maar ook het omgekeerde, als je slaaf bent geworden van het gemak,
omdat God wel voor je zorgen zal, zegt God, ik maak je daarvan vrij,
ik gaf je een brein, je hebt een taak, kom, speel je rol,
wees stralend en prachtig en succesvol,
dat is hoe mooi mensen kunnen zijn, dat is hoe ik je gemaakt heb.
Daarmee eer je mij meer dan op de luie kont te blijven zitten.
Maar werk ook weer niet te hard;
Want als je werk, je taak; je identiteit, je alles is geworden,
als je daar teveel je waarde uit haalt, zegt God:
ik maak je daarvan vrij, want je bent zoveel meer.

En als je een een vreselijke domme fout hebt gemaakt,
iemand echt hebt gekwetst of pijn gedaan,
of iets hebt gedaan wat God niet wil,
dan wil God je ook daarvan bevrijden.
Hij zegt: wat goed dat je voelt dat het fout was,
ga het goedmaken, maar probeer het dan ook maar los te laten,
ik draag het wel voor je.

Hebben we het er met elkaar over, waar we van bevrijd zijn?
Waarom gaat u zo avondmaal vieren?
In het stuk wat we lazen staat het mooi: vers 8
“Op die dag moeten jullie aan je kinderen vertellen waarom je dit feest viert.
Je moet dan zeggen: Omdat de Heer ons uit Egypte heeft bevrijd.”
dat gesprek, tussen ouders en kinderen,
je komt het in de bijbel veel vaker tegen.

We hebben het niet gelezen, maar het staat bijvoorbeeld ook in Ex.12:26
“Jullie kinderen zullen dan vragen: Waarom doen jullie dat?”
En dan volgt het antwoord wat gegeven moet worden.
En later, als het de reis van het volk klaar is,
ze de rivier de Jordaan oversteken en Israël intrekken,
moeten de mensen van Jozua stenen neerleggen.
En weer is dat, om het gesprek tussen ouders en kinderen
op gang te brengen: Jz.04:21
“Als jullie kinderen later vragen wat die stenen betekenen …”
vertel dan welke wonderen de Heer heeft gedaan,
vertel hoe hij je heeft bevrijdt.

Als Mozes nog een laatste keer de regels met het volk doorneemt:
zegt hij Dt.06:07,20–23
“Zorg ervoor dat jullie kinderen ze goed leren, blijf ze herhalen,
thuis en onderweg, als je naar bed gaat en weer opstaat.”
“Jullie kinderen zullen later vragen:
‘Waarom heeft de Heer, onze God, al die wetten en regels gegeven?’
Dan moet je zeggen: ‘In Egypte waren we slaven van de farao.
Maar de Heer heeft zijn grote macht laten zien en ons bevrijd.
Wij hebben zelf gezien welke geweldige wonderen hij deed.
Wij hebben zelf gezien
met welke rampen hij de Egyptenaren en de farao strafte.
En toen heeft hij ons uit Egypte weggehaald.”

Blijkbaar is het belangrijk dat we aan onze kinderen vertellen,
wat geloven is, waarom het het u en jou raakt.
waar jij van bent verlost.
Mozes en Jozua geven hier niet de opdracht,
om continue feitjes te strooien,
waarheden uit te delen,
maar het persoonlijke verhaal.
Ik was slaaf. Ik zat helemaal vast, en soms nog?
Maar God heeft mij, Jaap, willen redden.

En elke generatie doet dit ook op een verschillende manier,
maar wat er gebeurt is wel bijzonder:
Het verlossende werk van God, het reddende werk van Jezus,
gaat de hele tijd door.
Het is niet iets van toen, lang geleden,
van hunnie, van mijn over over over groot vader,
die ik nooit gekend heb.
Nee, het is van jou, en van mij.
Het is voor hier en nu.
En daar laat je mee aan je kinderen zien,
dat het ook iets voor hen kan zijn.

God werkt vandaag. En er ligt werk voor ieder die vast zit.
Maar er is hoop:
“Omdat de Heer ons uit Egypte heeft bevrijdt”
Dus: je moet feestvieren!

Amen