Beeld van de kerk

De eerste woorden van een preek is vaak iets als:
geliefde gemeente van onze heer Jezus Christus.
of: Gemeente waar Jezus veel van houdt.

En dat is niet voor niets.
Wij zijn niet zomaar een verzameling mensen,
we zijn geen club, geen vereniging
geloven is niet zomaar een hobby, voor als je het leuk vindt.
Ik spreek jullie niet aan als, beste mensen,
nee hier zit iets: We zijn een kerk, een gemeente.
En we zijn niet van onszelf, niet eigen baas,
maar we zijn van Jezus. We zijn van de vader.
Paulus noemt God de vader van elke gemeenschap.

Nu we de komende 3 weken na de diensten in wijkverband
momenten hebben om elkaar te ontmoeten,
voor het eerst of beter te leren kennen,
leek het me goed om daar eens bij stil te staan.
Wat is dat eigenlijk, een gemeenschap, een kerk te zijn?

Wat ik in deze preek wil doen, overzicht
is kijken naar wat Paulus daarover zegt,
en die tekst gebruiken als kapstok,
om een heleboel Bijbelse beelden bij langs te gaan. beelden
En dat zijn beelden die soms super–bekend zijn.
Als een verzameling plaatjes, met veel invalshoeken.
En daarin zit ook iets wat volgens mij echt bij de kerk past.
We zijn geraakt door dezelfde God, we hebben dezelfde Heer lief.
Maar we zijn wel met verschillende mensen,
God heeft jou iets anders laten zien, dan aan u.
Om God echt te begrijpen, te kennen wat hij doet ik mensenlevens,
heb ik niet genoeg aan alleen mijn invalshoek.
Ik heb ook jouw inzicht nodig. Ook uw levensverhaal.
En jullie het mijne.
En zo, kunnen we voelen wat Paulus in vers 18 bedoelt. Ef.3:18
Samen met alle heiligen, zult u in staat zijn om
de lengte en de hoogte en de diepte te begrijpen,
alle dimensies: van de liefde van God.
O, dus God heeft niet alleen mij lief,
en niet alleen dat ideale gezin,
maar ook die strenge broeder, die kletsende tante,
dat onhandelbare kind. God heeft ze allemaal lief.
En zoals wij uit allemaal verschillende mensen bestaan,
zo zijn er dus ook verschillende invalshoeken,
hoe je naar de kerk kunt kijken. De bijbel staat bomvol beelden.
Allemaal plaatjes, vergelijkingen van wat de kerk is.
Ik denk niet dat ik vandaag compleet zal zijn,
maar hoop wel dat dit een soort overzicht geeft.
en dat je onder de indruk komt van de veelzijdigheid.
Niet alleen van de kerk, maar vooral van God.

Eerst naar de tekst in Efeze.
Paulus heeft in de eerste 3 hoofdstukken samengevat,
wat het goede nieuws van Jezus is.
Hij dankt God, de vader van elke gemeenschap,
elke eenheid, elke verzameling, elke unit, elk verbond,
elk verband van mensen.
Want dat is waar het God uiteindelijk om te doen was,
om die connectie, om eenheid, om contact, en liefde.
De eerste hoofdstukken vertellen hoe dat contact was verstoord,
maar hoe we een met Jezus zijn geworden.
En hoe Jezus ons die eenheid met de vader weer geeft.

De kern is liefde.
Heb je de liefde van God leren kennen, Gods goedheid, zomaar voor jou.
En dan ontdek je dat er meerdere mensen zijn,
die die goedheid zomaar krijgen.

Dat is de kerk.
Allemaal mensen, die elk leven van Gods goedheid.
Die allemaal op de een of andere manier zijn geraakt door zijn liefde.
Paulus zegt ook dat we elkaar nodig hebben.
Alleen samen met alle heiligen,
zullen we alle dimensies van Gods liefde kunnen kennen.
Ik heb jou nodig om te snappen hoe groot Gods goedheid is.
En jij hebt mij nodig, om iets te zien van Gods genade.
Dus bij jou werkt het verhaal van God dit uit.
Bij jou zie ik wat anders.
Van jou kan ik dit leren, en bij jou ontdek ik weer iets anders van god.
En daarin hebben we dus iets gemeenschappelijks.
Geloof in die God. Zo helpen we elkaar,
en blijven we geworteld en gegrondvest in de liefde.

Wat betekent het eigenlijk om kerk te zijn?
De bijbel zit bomvol met beeldspraak.
Plaatjes hoe je ertegenaan kunt kijken.
Vergelijkingen die helpen om een stukje ervan te begrijpen.

Vanmorgen wil ik gewoon eens een aantal van die beelden bij langs gaan.
Een aantal plaatjes uitwerken. En je zult merken,
bij al die plaatjes komt ook een beeld mee van wie God is.
en bij al die plaatjes gaat het ook over jouw rol in het geheel.

Neem bijvoorbeeld het plaatje van de kudde. Super bekend. foto kudde
Jezus zegt het zelf: “ik ben de goede herder.” Joh.10:11,14
En het oude volk Israël kende dat beeld al.
Denk aan psalm 23: “De Heer is mijn herder” Ps.023:01
of zoals we in psalm 80 ook God aanspraken, als herder van Israël.
Er zit iets zorgzaams in, hè? Als ik verdwaal, gaat de herder mij opzoeken.
Hij heeft me in het oog, en als hij me mist, zal hij me vinden.
Ben ik in het ravijn gestort, of zit ik klem, hij maakt me los,
tilt me op de nek, en brengt me dan weer veilig bij de kudde.
Vorige week zondag hadden we catechisatie met de 18+ groep,
en daar vroeg ik ook, welke van de vele beelden de jongeren mooi vonden.
De grootste groep koos voor dit beeld.
Het is vertrouwd, je leert het van kinds af aan. Prachtig.

Bij een plaatje als dit kun je ook weerstand voelen.
Zitten we hier elkaar een beetje schaapachtig aan te kijken?
Moet je een kudde–dier zijn?
We vinden het vandaag heel belangrijk dat je jezelf bent.
Het idee dat iedereen de neuzen dezelfde kant op moet hebben,
vinden we soms een beetje beklemmend.
Maar dan is het wel goed om te bedenken hoe dat beeld toen werkte.
Een kudde zit niet opgesloten in een hek. Maar loopt vrij rond.
De Herder brengt je naar een plek waar je eten kan.
Maar jijzelf loopt om hem heen, jij zoekt je plekje.
Ik zeg niet: dwaal maar lekker rond.
Maar zelfs als je in je verkenningstocht in de wereld,
te ver van de herder zou raken, is hijzelf het vangnet,
hij mist je, hij zoekt je op. Het beeld geeft ruimte.

Als we allemaal naar de Herder blijven kijken,
en luisteren naar zijn stem, dan blijft de kudde bij elkaar.

Een ander beeld. En dat is dat van het gezin. foto gezin
God is de vader. En wij mogen zijn kinderen zijn.
Hier zijn best wat familieverbanden.
Als je kijkt naar de kerk als naar een gezin,
dan maakt het nogal uit hoe je eigen gezinssituatie is.
Had je een afstandelijke of snel slaande vader,
dan kleurt dat je beeld van God. Wil je wel in dat gezin horen?
Maar als het goed gaat, je van elkaar houdt,
en ook in de manier waarop je als familie samen optrekt
ja, dan is dat natuurlijk een prachtig beeld. Liefde is de kern.

Als jij een kind van God bent, en u ook, en ik ook,
dan zijn wij broers en zussen van elkaar. We zijn allemaal aangenomen.
Geadopteerd, door dezelfde Vader in de hemel.

En hoe belangrijk familie ook is,
iets wat God mooi bedacht heeft,
het is niet het belangrijkste.
Daarom lazen we die best wel heftige tekst uit Matteüs.
Maria vind het wel tof dat haar zoon zo’n beroemdheid wordt.
En nu willen wij je aandacht, we zijn toch familie?
Maar dan zegt Jezus wel iets belangrijks:
“Ieder die de wil van mijn vader in de hemel doet,
die is mijn broer en mijn zus en mijn moeder.” Mt.12:50
In dit huisgezin zijn dus blijkbaar huisregels.
Zo zijn onze manieren. Luisteren naar de Vader.

Dit element zit ook in een ander bekend beeld: foto koning
Dat van de kerk als een volk, en dat God dan de koning is.
Daar zit in dat hij de baas is,
maar ook dat hij wijs is, eerlijk rechtspreekt.
Dit stukje van gezag vinden we niet altijd relaxed.
Maar laten we hier in de kerk kunnen zeggen dat God koning is.
Dat met alles wat er in de wereld gebeurt,
dat hij, hoe moeilijk het ook is,
dat hij de sterkste is.
Of met woorden die misschien beter bij het vorige plaatje passen:
Mijn papa kan alles.

Samen een volk zijn, heeft ook iets van:
hier praten we dezelfde taal. We hebben veel dingen die ons binden.
Misschien voel je de verbroedering bij een EK of WK,
of als we hetzelfde volkslied zingen.
De koning wil daarin een samenbindende factor zijn.
En in de kerk is dat God die ons bindt.
Naar hem gaan te we toe, voor recht, voor wijsheid.

Een ander beeld voor de kerk, wijnstok
is dat van de Wijnstok en ranken.
Of van de akker en het graan.
Jezus geeft daarmee beelden die gaan over groei.
Hij zaait de goede boodschap, en de akker neemt het aan.
Het is ook realistisch:
Soms groeit er onkruid, wordt het verhaal verdrongen,
maar het is vooral hoopvol: want als er groei is, wow.
30, 60 of 100–voudige opbrengst, zegt Jezus ergens. Mk.04:20

Er zit iets overdadigs in deze beelden.
God houdt van een rijke oogst, van een feestje waar de wijn vloeit.
Hij houdt van een kerk waar we vruchtdragen,
Hij houdt ervan als je leven tot bloei komt.
Zorg wel dat je aan die wijnstok vastzit,
dan stroomt zijn levensbloed door je heen.

In het beeld zit soms ook iets van pijn, van gesnoeid worden.
Maar het doel is altijd vruchtdragen.
In een andere brief schrijft Paulus daar ook over. Hij heeft geplant.
Iemand anders kwam met de gieter langs, en dan vat hij het samen:
“Het is niet belangrijk wie plant of wie begiet;
alleen God is belangrijk, want hij doet groeien. ( …)
wij zijn medewerkers van God en u bent zijn akker.” 1Kor.03:07,9

Was je trouwens opgevallen dat Paulus dit beeld
ook in het stukje uit Efeze heeft gebruikt? Ef.3:17
vers 17 “zodat door uw geloof Christus gaat wonen in uw hart,
en u geworteld en gegrondvest blijft in de liefde.”
Geworteld. Zorg dat je vastzit aan de wijnstok.
Bij Jezus krijg je de goede voeding.

“Geworteld en gegrondvest” , brengt ons ook natuurlijk bij het volgende beeld.
Gegrondvest. Gefundeerd op de hoeksteen. foto gebouw
Dat is een beeld van bouwen.
Paulus noemt zich een bouwmeester, die een fundament heeft gelegd.
Hij bracht een verhaal wat staat als een huis, wat stabiel is.
Wat niet als een kaartenhuis instort als het waait,
maar een stevig vloertje onder het verhaal van God.
En dat fundament is natuurlijk Jezus zelf. 1Kor. 3:10,11

In dat beeld zit natuurlijk ook iets van,
dat iedereen zijn steentje moet bijdragen.
Dat je moet zorgen dat je past in het geheel.
Petrus zegt het zo: 1Pe.2:4,5
“Voeg u bij hem, bij de levende steen die door de mensen
werd afgekeurd maar door God werd uitgekozen om zijn kostbaarheid,
en laat u ook zelf als levende stenen gebruiken
voor de bouw van een geestelijke tempel.”
Stel je voor, dat was een tijd dat er niet
van die makkelijke uniforme bakstenen waren.
Een steen moest wel eens wat bijgeslepen worden,
de scherpe randjes moeten er af. Anders pas ik niet in het geheel.

Nog een laatste beeld is dat van de bruid en bruidegom. bruid
Kun je je voorstellen dat Jezus, echt gek is op ons?
Dat hij ons het hof maakt, dat hij er naar verlangt
om liefde te geven en liefde te krijgen?
De kerk is een lichaam.
Kun je je voorstellen dat God ons aantrekkelijk vindt?

De kern is liefde.
De kerk is de plek, waar jij erachter komt,
hoeveel liefde God voor jou heeft.
En dan leren we ook om liefde op te brengen,
voor God, God liefhebben boven alles.
En we leren er ook om alle naasten om je heen lief te hebben.

Aan hem komt de eer toe, in de kerk, Ef.3:21
en in Christus Jezus, van geslacht op geslacht,
tot in alle eeuwigheid. Amen