Praise je hees (Kerk&School)

Het is een super vrolijk lied.
Om te zingen, om muziek te maken.
Om te klappen en te juichen.

Wanneer voel jij je zo?
Als jij gescoord hebt?
Of als je een moeilijk level wint.
Yes. En dan ben je helemaal blij. foto1
En maak je een vreugdedansje of rondje met je shirt omhoog.
Of sla je op alles herrie maken kan,
roffel op de tafel, en juichen en gillen en joelen.
Dat kan lekker voelen, he?
En dan ben je helemaal hees en schor,
net zoals na een leuk kinderfeestje.

Maar dat is voor jezelf. Als jou iets lukt.
Ben je voor een ander net zo blij? Als je ploeggenoot scoort?
Als je vriendje of vriendinnetje die moeilijke toets haalde?

Vanmorgen kijken we naar een lied, een psalm
waarin iemand echt super blij is.
Niet voor zichzelf, niet voor zijn vriend,
maar voor God. foto2

Misschien is het even goed om te vertellen wat een psalm is.
Het is een boek in de bijbel met allemaal liederen.
Het is zeg maar de playlist, voor de kerk.
150 liederen. Sommige blij, sommige ook verdrietig.
En net als bij een goeie spotify–playlist,
heeft iemand hm mooi samengesteld.
Nagedacht over de volgorde van de nummers.
Er staan albums in, bijvoorbeeld een setje liederen van David,
die koning, die je misschien kent van mooie verhalen,
maar die ook singer songwriter was.
En nog meer mensen hebben geschreven aan deze verzameling
liederen voor in de kerk.

Vanmorgen hebben we psalm 150 gelezen.
Het 1e en het laatste woord is: Halleluja.
En het betekent: Loof God.
Loven betekent: Zeg goede mooie dingen van God.
En het is niet alleen van deze psalm het eerste en laatste woord,
dat geldt voor best wel meer psalmen.
Bijvoorbeeld ook voor de laatste 5 liederen in dit boek.
Psalm 146, 147, 148, 149 en 150.
Het is alsof iemand een playlist heeft gemaakt,
de liederen bij elkaar gezocht, op een goede volgorde gezet.
En de laatste 5 nummers, beginnen en eindigen alle 5 met dat ene woord:
Halleluja.
Alsof de figuur achter de playlist zegt:
als het klaar is, wil ik dat je dat onthoudt.

Dat is dus belangrijk: Halleluja. Loof God.
Zeg mooie dingen van hem.
Maar waarom zou je dat doen?
Ik voel me niet altijd super blij.

Nu staan er in de bijbel genoeg van liederen,
die je zingen kan als je echt verdrietig bent.
Als het even niet goed gaat.
Als je hees bent, niet van de blijdschap,
maar omdat je de longen uit je lijf roept om hulp.
Als je hees bent, omdat je de hele nacht hebt gehuild.
Er zijn zoveel psalmen, waarbij je mag klagen,
je verdriet, je boosheid, naar God uitschreeuwen.

Er zijn ook psalmen, die mensen hebben gezongen,
nadat ze hebben gemerkt dat God luisterde.
Toen ik ziek was, wilde God me helpen.
Of heeft me zelfs beter gemaakt.
Toen ik last had van mensen die me haatte,
toen merkte ik dat God er voor me was.
En zelfs al zou ik alles verliezen,
dan weet ik dat God toch nog steeds bij me is.
En daarom wil ik God danken. Ik ben zo blij met hem.

Er zijn ook psalmen die om je heen kijken.
Kijk eens hoe mooi de wereld is?
Zie je de bloemen, de bergen, de dieren, de sterren?
Zie je hoe slim mensen zijn,
en wat voor een mooie dingen we kunnen maken.
God, bedankt dat u alles zo mooi heeft gemaakt.
Zie je hoe we kunnen genieten van eten en drinken.
Hoe we genieten van de liefde, van elkaar.
God bedankt dat u alles zo mooi heeft gemaakt.

En dan heb je al die psalmen gehad.
En dan komen die halleluja–psalmen.
En misschien is je wel opgevallen dat ik net vroeg:
Waarom zou je God loven? Waarom moet ik Halleluja zeggen?

Psalm 150 geeft niet echt een reden.
Het zegt vooral: ga het maar doen!
Omdat de samenstellen van de playlist heeft ontdekt,
welk lied ook in mijn leven past, ik ontdek,
dat God me troost, dat ik mijn onmacht
en verdriet over aardbevingen bij hem mag brengen.
Dat je bij God mag klagen, en om medelijden mag vragen.
Dat je ook liederen vind, waar je ontdekt dat God naar je luistert.
Liederen die je wijzen op alles wat er goed is en mooi.
Hoe je leven ook is, psalmen helpen je om het linkje,
tussen God en jouw leven te ontdekken.

Dus. Zing voor God een lied.
Dat is de oproep van deze psalm. Kom maar op!
En dat mag in zijn heilige tempel, zeg maar, in de kerk.
Maar dat mag ook als je naar de hemel kijkt.
Ik fietste afgelopen week in de avond over de kanaaldijk.
Prachtige heldere lucht. Sterren. Een hemels paleis.
En dan voel ik altijd verwondering. Wow! wat is dat mooi.
Zo groot, zo ver weg.
En dan denk ik. Yes! dat heeft mijn God gemaakt.
Een beetje het gevoel wat je hebben kan als kind:
Mijn papa kan alles! Dat gevoel heb ik dan bij God.

Psalm 150 is echt niet dat je altijd moet zingen,
dat je altijd moet blij zijn, en dansen en jubelen.
Ik ben zelf niet zo’n danser,
en je ziet mij niet zo snel juichen.
Maar dat gevoel dat je iets moois ziet,
en dan een Yes–gevoel hebt bij God.
Dat is Halleluja zeggen tegen God.

Dus, doe dat maar met je creativiteit,
als je tekening eigenlijk vertelt hoe mooi de wereld is.
Dan zegt het papier: halleluja.
Als je mooie muziek maakt, en mensen daar blij mee maakt.
Dan zingt je viool of gitaar: halleluja.
Als je voet mee tikt met een lekkere drum,
dan zegt de beat: halleluja.
Als je fietst over de kanaaldijk,
en in stilte verwondert en geniet, dan zeg je halleluja.
Als je goed doet en liefde geeft,
dan zegt je hele leven: Halleluja. Loof God.
Dan zeg jij met je leven goede dingen over God.

De laatste regel zegt:
alles wat adem heeft, alles wat leeft, zing voor de Heer.
Dus ook jij wordt uitgenodigd, om mooi te leven, om liefde te geven,
en met God te vieren, hoe alles goed komt.
Dan houd je je blijheid niet voor jezelf,
maar deel je dat geluk, met God. Die het je geven wil.

Halleluja. Amen